Ermənistan ictimaiyyətinin və cəmiyyətinin müəyyən kəsimi, xüsusilə, müxalif qüvvələr ölkənin Baş naziri Nikol Paşinyanın siyasətindən narazılıq edir. Baş nazirin Azərbaycan və Türkiyə ilə bağlı “loyal bəyanatlar” səsləndirməsi ermənilər arasında Paşinyana etibarın azalmasına mənfi təsir göstərib. Sosial şəbəkələrin erməni seqmentində Paşinyanın hətta Rusiya ilə bağlı siyasəti tənqid edilir və Baş nazirin addımlarının Moskvanın İrəvana qarşı müharibəyə başlamasına səbəb olacağı müzakirə olunur. Ermənilər qorxurlar ki, İrəvanın Moskvaya qarşı addımları Rusiyanın Gürcüstan və Ukraynaya qarşı aqressiyasını Ermənistan üzərində də sınaqdan keçirməsinə səbəb ola bilər. Müəyyən sorğulara əsasən Paşinyanın apardığı siyasət onun reytinqinin düşməsi ilə nəticələnməkdədir.
Erməni analitik Razmik Akopcanyan yazdığı analitik məqaləsində qeyd edib ki, uzun müddətdir Paşinyanın sözləri və hərəkətləri bir çox ermənini təəccübləndirmir: “O, nəyin bahasına olursa-olsun hakimiyyətini qorumaq istəyindədir. Paşinyanın hər bir çıxışında aydın məqsəd var – hakimiyyətini qorumaq vəzifəsini həyata keçirmək. Bizə elə gəlir ki, Baş nazir çox fərqli və ziddiyyətli bəyanatlar verir. Amma reallıqda belə deyil. Xatırlatmaq lazımdır ki, Paşinyan bizim gözləntilərimizin dalğası ilə hakimiyyətə gəlib, Ermənistanı növbəti dəfə idarə etməyə hazırlaşan Serj Sarkisyanı yox, ölkənin başında başqasını görmək istədik. Paşinyan ermənilərə çox şeylər vəd etdi, amma verdiyi sözlərin heç birini həyata keçirmədi. Müharibədə məğlub oldu, amma hakimiyyətdə qala bildi. Səbəb isə eyni idi: biz sadəcə Robert Köçəryanın hakimiyyətə qayıtmasını istəmədik”.
“Paşinyan bizim Ermənistanı qarət edən əvvəlki hakimiyyətin dövrünə qayıtmaq qorxumuz hesabına qalib gəldi. Sonra o, Rusiya tərəfindən açıq-aşkar xəyanət faktına görə ictimai qəzəbi Moskvaya yönəltdi, ictimai qəzəblə oynamağa başladı. Etiraf etmək lazımdır ki, Moskvadakılar bunu başa düşdülər və buna görə də Paşinyanın hərəkətlərinə kifayət qədər yumşaq yanaşırlar. Bütün dünya Ukraynanın timsalında Kremlin necə sərt davrana biləcəyini görür. Amma Rusiya bizimlə belə davranmadı, baxmayaraq ki, sərtlik edə bilərdi. Və əminəm ki, Moskva məqsədinə çatmaq üçün daha az itki verərdi. Bunu Paşinyan da başa düşür. Ona görə də “qırmızı xətlər”dən kənara çıxmır. Ölkəmiz Kollektiv Təhlükəsizlik Müqaviləsi Təşkilatından (KTMT) çıxmadı, sadəcə orada iştirakını dondurdu. İrəvan həmçinin Avrasiya İqtisadi İttifaqı və Gömrük İttifaqından da çıxmadı. Əksinə, Paşinyan şəxsən Ermənistanın belə planlarının olmadığını hər fürsətdə bildirir. Demək ki, Rusiyaya “kəllə atmaq” da Paşinyanın oyunudur. Bununla ictimai qəzəbi Rusiyaya yönəldir”, - Akopcanyan vurğulayıb.
Analitik iddia edir ki, Paşinyan hakimiyyətini qorumaq, gücü əlində saxlamaq üçün Avropa İttifaqına yaxınlaşma siyasəti də aparır: “Fransaya və şəxsən Prezident Emmanuel Makrona bu məqsədə çatmaqda kömək etdiyinə görə təşəkkür edirəm. Yəni xarici auditoriya Paşinyanı ölkəni Rusiyanın pəncəsindən qoparmağa çalışan siyasətçi kimi görərək dəstəkləyir. Bir sözlə, canavarlar doyub, qoyunlar salamat, Paşinyan sevinir. Lakin indi biz müharibənin qarşısını almalıyıq. Nəticəsi, nə qədər acınacaqlı olsa da, faciəvi ola bilər. İlk növbədə, Ermənistan üçün. Təəssüf ki, Fransa və Qərbdəki digər müttəfiqlərimiz bizim üçün vuruşmayacaqlar. Onlar uzun müddətdir ki, Ukraynaya sülhməramlıların göndərilməsi məsələsində yekdil fikirə gələ bilmirlər. Onu da unutmaq olmaz ki, bu, Avropanın mərkəzində aparılan müharibədir və Putinin planları hamıya aydındır - Ukraynanı məğlub etdikdən sonra NATO ölkələrinə doğru irəliləmək. Aşkar və böyük təhlükə qarşısında Avropa bütün səylərini Putin rejimini məhv etməyə sərf etmir. Buna görə də Avropanın komfort zonasından uzaqda olan Ermənistana kömək etməyəcəklər”.
“Bütün bunların fonunda Paşinyan oynamaqda davam edir, müharibənin qarşısını almağa çalışır. Əslində Paşinyan başa düşür ki, yeni müharibə onun devrilməsi ilə bitəcək. Paşinyan da hakimiyyətini saxlamaq üçün addımlar atır. Buna qiymət vermək, bu siyasətlə necə yaşamaq isə hər birimizin öz seçimidir”, - deyə Akopcanyan fikrini tamamlayıb.
